Tuesday, September 11, 2007

[Επί Χάρτου] Όμορφη Μέρα

Όμορφη μέρα Ο ήλιος καίει, ο ήλιος ο πρώτος ο καλοκαιρινός, έστω και μέσα στο Μάη. Το σκάφος είναι ακόμα στα καβαλέτα. Η λίστα με τις δουλειές είναι γραμμένη πάνω σε ένα κομμάτι χαρτόνι από το περιτύλιγμα της καινούργιας πυξίδας. Η παλιά δεν άντεξε τις συγκινήσεις του τελευταίου αγώνα. Η μέρα κυλάει και περισσότερα γράφω στο χαρτόνι παρά σβήνω. Ποτέ δεν έχει τελειώσει αυτή η λίστα. Δεν πρέπει να τελειώσει. Θα ήταν σαν να τελειώσει το όνειρο.

Τα παιδιά παίζουν με τα ποδήλατα από κάτω, φωνάζουν και γελούν. Μια τέλεια γάσα μόλις δημιουργήθηκε. Η πρώτη ρέφλα δροσίζει την ατμόσφαιρα και ρυτιδώνει τη θάλασσα. Τα ανεμοδούρια συντονίζονται στο πέρασμά της. Κοιτάζω γύρω μου και προσπαθώ να γευτώ τη στιγμή, να την επιμηκύνω μέσα στο χρόνο. Βιώνω και τη θλίψη του εφήμερου, σαν να ’ναι Κυριακή απόγευμα. Είναι μια όμορφη μέρα. Το σύννεφο μεγάλωσε απότομα πάνω από τον Υμηττό. Cumulus humilis, mediocris, congestus και τέλος nimbus. Ο αέρας “ψόφησε”. Η απόλυτη μπουνάτσα. Δεν ακούγεται τίποτα, τίποτα εκτός από το νερό της βροχής που προχωράει πάνω στη θάλασσα. Η βροχή πλησιάζει και ο θόρυβος δυναμώνει. Έφτασε γρήγορα στα λίγα μέτρα δίπλα μας. Μόλις που προλάβαμε να βάλουμε τις νιτσεράδες. Η ποδιά της μαΐστρας μαζεύει νερό που κάθε λίγο αδειάζει με το μπότζι. Σταβεντώνουμε λίγο το σκάφος και περιμένουμε. Η βροχή έκοψε και ο αέρας ξαναγέμισε. Ο αγώνας συνεχίζεται. Ποιος νοιάζεται για το αποτέλεσμα. Είναι μια όμορφη μέρα κι ας έβρεξε.

Είχαμε ξεκινήσει αργά το βράδυ από το Βαθύ της Σάμου. Μόλις είχε τελειώσει η απονομή. Περάσαμε από σοφράνο την Ικαριά. Μόλις ξημέρωσε, το μελτέμι άρχισε να φορτώνει. Φλόκος νούμερο 4 και δεύτερη μούδα στη μαΐστρα. Ο κεντρικός μπουλμές δεν άντεξε τα φορτία από τις ξαρτόριζες. Συνέχιζε να ανοίγει. Η μηχανή δεν είναι επιλογή. Αποφασίσαμε να το ποδίσουμε από το Δύσβατο. Η θάλασσα βράζει. Όταν έχεις αβαρία, τα κύματα όντως φαντάζουν “...πελώρια, φουσκωμένα, εωσφορικά, μανιώδη παφλάζοντα... ως να έτρεφαν ατομικόν πάθος κατά του ελαφρού σκάφους, ελεεινού φελλού, περιφέροντος εν εαυτώ, προς τη συμφυεί ελαφρότητι του ξύλου” (όπως και οι επιβάτες του άλλωστε), “φρίσσοντα, ορχούμενα, λυσσώντα, εθραύοντο μετά παιδικής πεισμονής κατά του σκάφους, ηττώμενα, αλλά μη καταβαλλόμενα, υπερήφανα, ως να είχαν την συνείδησιν του ισχυροτέρου και της τελικής νίκης την πρόγνωσιν”.

Το πέλαγος, τέτοιες στιγμές, σε καταβάλλει ως “πεδίον άπειρον άσπονδου πολέμου”. Όσο για τη στεριά, “παλάτιον της ερημιάς και της σιγής, θρόνος βαθείας μελαγχολίας, ο πελώριος βράχος, ο βορεινός” (της Τήνου στην προκειμένη περίπτωση). Όμως, περάσαμε. Μας ξέρασε το στενό και ο αέρας κόπασε βόρεια της Τζιας. Βγάλαμε τις μούδες και βάλαμε την τζένοα. Είναι ακόμα μια όμορφη μέρα, δύσκολη αλλά όμορφη, γεμάτη από την πρωτόγονη, ενστικτώδη χαρά της επιβίωσης.

Σε αντιδιαστολή: εγκλωβισμένοι στο Φοίνικα. Ατενίζουμε το πέλαγος με την οκνηρή χαλαρότητα της έλλειψης των επιλογών και χωρίς ίχνος τύψεων. “Ανωτέρα βία”, η πιο συμφέρουσα και γλυκιά και συνάμα βίαιη θεϊκή παρέμβαση στην καθημερινότητα, που συνηγορεί στο να επεκτείνουμε εκούσια τις διακοπές. Στην ασφάλεια του λιμανιού θεωρούμε ότι οι προσευχές μας εισακούστηκαν. Το οκτάρι έχει δώσει το απαγορευτικό, όχι μόνο το λιμεναρχείο, κάτι που προσδίδει αντικειμενικότητα στις δικαιολογίες. Η όμορφη μέρα εξελίσσεται με ρυθμούς αργούς, σχεδόν ξεχασμένους τον υπόλοιπο καιρό. Θα μπορούσα να περιγράψω πολλές άλλες όμορφες μέρες, ή στιγμές ευδαιμονίας. Νιώθω όμως ότι δεν είναι αρκετές. Πολλές μέρες έχουν περάσει απαρατήρητες μέσα στη ροή της καθημερινότητας - τουλάχιστον όταν δεν είναι οδυνηρές. Το ερώτημα που γεννιέται είναι γιατί θυσιάζουμε αυτές τις όμορφες μέρες. Ποιο είναι το αντάλλαγμα; Προς τι ξεπουλάμε τη ζωή μας; Εάν η απάντηση είναι βαριά, καλύτερα να την αφήσουμε πίσω, στις καλοκαιρινές εξορμήσεις που έρχονται, και ας διεκδικήσουμε κάποιες όμορφες μέρες από αυτές που ακολουθούν.

ΘΑ ______________________________ “Θυμώ μάχεσθαι χαλεπόν· ό γαρ αν θέλη, ψυχής ωνείται”. “Είναι δύσκολο να πολεμά κανείς την καρδιά του, γιατί, οτιδήποτε θέλει, το αγοράζει με ψυχή”. Ηράκλειτος

Θάνος Ανδρόνικος - Yachts Motor&Sailing

No comments: